Είναι το παιδί μου έτοιμο να πάει σχολείο; Μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία στις απαιτήσεις του νέου σχολικού περιβάλλοντος; Και αν ναι, ποιοι είναι οι παράγοντες που συντελούν στην επιτυχή μετάβαση στο νέο σχολικό περιβάλλον;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που συχνά απασχολούν τους γονείς των παιδιών πριν ξεκινήσουν την Α’ Δημοτικού. Κι ενώ η ερώτηση φαίνεται αρκετά γενική, οι ειδικοί αναφέρουν ότι η σχολική ετοιμότητα αποτελεί συνδυασμό δεξιοτήτων οι οποίες και είναι γνωστές αλλά μπορούν και πολύ εύκολα να εντοπιστούν.

Δεξιότητες που είναι σημαντικό να έχουν αναπτυχθεί πριν πάει το παιδί μου σχολείο

Ας δούμε όμως αναλυτικότερα ποιες είναι αυτές οι δεξιότητες:

  • Λεκτική ικανότητα σύμφωνα με τα πρότυπα της ηλικίας του παιδιού. Αναλυτικότερα,  ένα παιδί θα πρέπει να αρθρώνει όλους τους φθόγγους έως και το νήπιο, να έχει πλούσιο λεξιλόγιο, να περιγράφει με ευχέρεια κάτι που του συνέβη και να κάνει αρκετά μεγάλους διαλόγους με τους γύρω του.
  • Οπτικοκινητικός συντονισμός και γενικότερη νευρο-ψυχολογική ικανότητα. Για παράδειγμα, ο συντονισμός χεριού- ματιού καθώς και η χρήση τους για να παράγει σχήματα σε χαρτί ή να ζωγραφίζει μέσα σε πλαίσιο είναι μια από τις δεξιότητες που αν δεν κατακτηθούν πριν την Α’ δημοτικού το παιδί θα συναντήσει προβλήματα με την ικανότητα γραφής.
  • Γραφοφωνολογική ενημερότητα. Η ικανότητα του παιδιού να αναλύει και να συνθέτει τα μέρη του λόγου είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της ανάγνωσης και της γραφής. Συχνά, παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες παρουσιάζουν σοβαρά ελλείματα σε σχέση με αυτήν την δεξιότητα.
  • Μνήμη και Προσοχή. Θα πρέπει και οι δυο δεξιότητες να είναι επαρκώς ανεπτυγμένες έτσι ώστε το παιδί να παρακολουθεί, να μαθαίνει και να ολοκληρώνει εργασίες μέσα στο σχολικό πλαίσιο.

Συχνά η μη έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση δυσκολιών σε μια από τις παραπάνω δεξιότητες μπορεί να οδηγήσει μια αλυσίδα προβλημάτων. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο όπου παιδιά που παρουσιάζουν δυσκολίες σε έναν από τους παραπάνω τομείς κατά τη διάρκεια της Α’ Δημοτικού να εμφανίζουν χαμηλή ανταπόκριση σε σχολικά έργα πράγμα που φέρνει περαιτέρω άγχος και ματαίωση στο παιδί.

Οι γονείς υποθέτουν πολλές φορές ότι το παιδί βαριέται ή δεν υπακούει καταφεύγοντας σε πολύωρη διδασκαλία των παιδιών αυτών και πολλές φορές τιμωρητικές πρακτικές. Τα τελευταία όχι μόνο φέρνουν σε ρήξη τη σχέση γονιού και παιδιού αλλά συμβάλουν στη δημιουργία χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Οι παραπάνω δεξιότητες όμως μπορούν να ανιχνευτούν με ευκολία πλέον με τα κατάλληλα διαγνωστικά εργαλεία. 

Έτσι, όσα παιδιά αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αυτές να εντοπιστούν και να λάβουν το κατάλληλο ψυχοεκπαιδευτικό πρόγραμμα από πολύ νωρίς. Είναι γνωστό από έρευνες ότι η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων οδηγεί σε πρόληψη της σχολικής αποτυχίας του παιδιού καθώς και των ψυχολογικών συνεπειών που αυτή συνεπάγεται.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο bizznews.gr.